உத்தராகண்டில் பனிப்பாறை வெடிப்பு பேரழிவால் ஏற்பட்ட தாக்கங்கள், அருணாச்சல பிரதேசம், அசாம் உள்ளிட்ட வடகிழக்கு மாநிலங்களில் நீர்மின் திட்டங்களால் உருவாகும் ஆபத்துகள் பற்றிய கேள்விகளை எழுப்ப தொடங்கியிருக்கிறது.
உத்தராகண்ட் பேரழிவுக்கு பின்னர், இமயமலைப் பகுதிகளில் இருக்கும் வற்றாத நதிகளை வளர்ச்சி திட்டங்களை செயல்படுத்தும் இடங்களாக மட்டுமே பார்க்கும் போக்கு குறித்து சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர்கள் கவலைகளை அழுத்தமாக வெளிப்படுத்த தொடங்கியிருக்கிறார்கள்.
மத்திய மின் மற்றும் புதுப்பிக்கத்தக்க எரிசக்தி துறை அமைச்சர் ஆர்.கே.சிங், தேசிய மின் கழகத்தின் 520 மெகாவாட் தபோவன்-விஷ்ணுகாட் நீர்மின் திட்டத்திற்கு, உத்தராகண்ட் பனிப்பாறை வெடிப்பால் ஏற்பட்ட பேரழிவு ரூ .1500 கோடி இழப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது என்று பதிவு செய்துள்ளார். உத்தராகண்டில் ஏற்பட்ட பனிப்பாறை வெடிப்பு ரிஷிகங்கா நதியில் நீர் மட்டம் உயர வழிவகுத்தது, இது ரிஷிகங்கா சிறிய நீர் திட்டத்தை 13.2 மெகாவாட் துடைத்தெறிந்தது. இப்பேரழிவில் சிக்கி சுமார் 197 பேர் காணாமல் போயுள்ளதாக தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது, அவர்களில் 35 பேர் மின் திட்டத்தின் சுரங்கப்பாதையில் சிக்கியுள்ளனர், அதே நேரத்தில் 20 பேரின் உடல்கள் மீட்கப்பட்டுள்ளன. கட்டுமானத்தில் உள்ள தப்போவன்-விஷ்ணுகாட் நீர்மின் திட்டம் என்பது ஆற்றின் நீர் ஓட்டத்தில் கட்டமைக்கப்பட்ட திட்டமாகும், இது 2022-23 ஆம் ஆண்டில் தொடங்க இலக்கு வைக்கப்பட்டது. இப்பகுதியில் ஏற்பட்ட பேரழிவின் விளைவாக ஒரு பாலம் இடிந்து விழுந்த பின்னர் சுமார் 13 கிராமங்கள் துண்டிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த பேரழிவு வடகிழக்கு மாநிலங்கள் மற்றும் இமயமலைப் பகுதியில் ஏற்படுத்தப்படும் வளர்ச்சி திட்ட, நீர்மின் திட்ட கட்டுமானங்கள் பற்றியும், அதன் பாதுகாப்பு பற்றியும் கேள்விகளை எழுப்புகிறது.
ஆனால் அருணாச்சல பிரதேச அரசு மாநில சட்டசபையில் கூறியுள்ள நிலைப்பாடு என்னவென்றால், "நீர் மின்சாரம் ஒரு சிறந்த வருவாய் ஈட்டக்கூடியதாக இருக்க முடியும்" மற்றும் மாநில அரசு அதன் வளர்ச்சியை நெறிப்படுத்துகிறது என தெரிவித்தது. அருணாச்சல் பிரதேச முதல்வர் பெமா காண்டு மாநிலத்தில் மின் திட்டத்தின் அவசியத்தை வலியுறுத்தி வருகிறார், மாநிலத்தின் முக்கிய நீர் மின் திட்டங்கள் துரிதப்படுத்தப்படுவதாகவும் அவர் தெரிவித்திருக்கிறார். 600 மெகாவாட் கமெங் ஹைட்ல் திட்டம், 2880-மெகாவாட் திபாங் மற்றும் 1750 மெகாவாட் லோயர் டெம்வே திட்டங்களின் பணிகள் விரைவில் தொடங்கப்பட உள்ளன. 2000 மெகாவாட் லோயர் சுபன்சிரி திட்டமும் 2022 க்குள் முடிக்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அசாமின் கீழ்நிலை பகுதிகளிலும், அருணாச்சல பிரதேசத்திலும் இந்த மெகா மின் திட்டங்களின் பாதுகாப்பு மற்றும் பாதகமான தாக்கம் குறித்து கடும் எதிர்ப்புக்கள் எழுந்துள்ளன.
விஞ்ஞானிகளின் கருத்துக்கள் மற்றும் வல்லுநர்களின் கருத்துகள் அருணாச்சல் பிரதேசத்தில் இந்த மெகா மின் திட்டங்களை ஆதரிக்கின்றன, பாதுகாப்பை உறுதிப்படுத்த தேவையான தொழில்நுட்பம் இருக்கிறது என்றும் கீழ்நிலைப் பகுதிகளில் பாதகமான தாக்கத்தை தடுப்பதற்கான தொழில்நுட்பங்கள் இருப்பதாகவும் அரசு கூறுகிறது.
அருணாச்சல பிரதேசத்தில் மெகா திட்டங்களை முன்னெடுப்பதற்கு முன்னர் உத்தரகண்ட் பேரழிவிலிருந்து பாடங்கள் கற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டும், மேலும் கீழ்நிலை பகுதிகளில் உள்ள மக்களின் கவலையை நிவர்த்தி செய்ய நிபுணர்களுடன் கூடுதல் ஆலோசனைகள் நடத்தப்பட வேண்டும். குறிப்பாக ஆற்றில் கட்டமைக்கப்படும் திட்டங்கள் மீன் மற்றும் பிற நீர்வாழ் உயிரினங்களின் இடம்பெயர்வுகளைத் தடுக்கின்றன, அவை ஆற்றின் குறுக்கே வாழும் மக்களுக்கு, குறிப்பாக கீழ்நிலை பகுதிகளில் நிலையான வாழ்வாதாரத்திற்கு முக்கியமானவை. நதி நீரின் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட ஓட்டம் என்பது ஈரநிலங்களில் மோசமான தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது, அவை ஆற்றில் பருவகால வெள்ளத்தால் நிரப்பப்படுகின்றன, இது ஈரநிலங்களை பாதுகாப்பதில் முக்கியமானது, அவை ஏராளமான மக்களின் வாழ்வாதாரமாக இருக்கின்றன.
உத்தராகண்டில் ஏற்பட்ட பனிப்பாறை வெடிப்பினால் கீழ்பகுதியில் உள்ள மக்களுக்கு ஏற்பட்ட பாதிப்புகள் அருணாச்சல பிரதேசம் மற்றும் அசாமில் இதேபோன்ற பேரழிவின் அச்சத்தை அதிகரிக்க வழிவகுக்கும். சுற்றுச்சூழல் ரீதியாக பலவீனமான வடகிழக்கு மற்றும் இமயமலைப் பகுதிக்கு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட வளர்ச்சி மாதிரி என்ற கேள்வியை ஆராய வேண்டிய நேரம் இது. மெகா திட்டங்கள் மழைக்காடுகள் உள்ளிட்ட அழகிய காடுகளை பெருமளவில் அழிக்கின்றன, மத்திய அரசு அனுமதித்த 2880 மெகாவாட் திபாங் பல்நோக்கு திட்டத்தில் வன நிலத்தில் 3.24 லட்சம் மரங்கள் வெட்டப்படுகின்றன. எந்தவொரு வளர்ச்சித்திட்ட மாதிரியும் நிலையானதாக இருக்க முடியாது, ஏனெனில் சூழல் நிலையானதாக இல்லை. உத்தரகண்ட் பேரழிவு மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கும் மற்ற அனைவரின் கண்களையும் திறக்கும் என்று நம்புவோம்.