ஒரு காலத்தில் அடர்ந்த காடுகளில் மட்டுமே காணப்பட்டு வந்த சோலை மந்திகள் (சிங்கவால் குரங்கு), இப்போதெல்லாம் சர்வசாதாரணமாக ஊருக்குள் காணப்படுகிறது. அழிந்து வரும் உயிரினமாக ஏற்கெனவே அறிவிக்கப்பட்டுள்ள சோலை மந்திகள், மாறிவரும் உணவுப் பழக்கம் காரணமாக அழிவின் விளிம்புக்கே தள்ளப்பட்டுள்ளதாக எச்சரிக்கின்றனர் சூழலியல் ஆய்வாளர்கள்.
சோலைமந்திகள் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைகளில் காணப்படுகின்றன. இவற்றின் உணவுப் பழக்கம் மாறி வருகிறது. தற்போது மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையில் சோலை மந்திகளின் எண்ணிக்கை 3,000 முதல் 3,500 மட்டுமே இருக்கின்றன. எனவே இவற்றை காப்பாற்றுவதற்கான பல்வேறு நடவடிக்கைகளை வனத்துறை மற்றும் பல்வேறு தன்னார்வத் தொண்டு அமைப்புகள் ஈடுபட்டு வருகின்றன.
ஆங்கிலத்தில் Lion Tailed Macaque என்று சோலை மந்திகள் அழைக்கப்படுகின்றன. இதற்கு தமிழ்ப் பெயரான சோலைமந்தி என்பது பலருக்கு தெரியாத விஷயம். இதன் காரணமாக ஆங்கிலப் பெயரின் நேரடி மொழிப் பெயர்ப்பான சிங்கவால் குரங்கு என்று பெரும்பாலானோரால் அழைக்கப்படுகின்றன. தமிழகத்தில் சோலைமந்திகள் அதிகமாக களக்காடு, தேனி, நீலகிரி, முதுமலை, பொள்ளாச்சி, வால்பாறை ஆகிய இடங்களில் காணப்படுகின்றன.
வெப்ப மண்டல மழைக் காடுகளில் மட்டும் வாழும் சோலை மந்தி, பகல் பொழுதில் மட்டும் சுறுசுறுப்புடன் காணப்படும் விலங்காகும். மரமேறுவதில் மிகவும் திறமை வாய்ந்த இம்மந்தி பெரும்பாலான நேரத்தை உயர்ந்த மரக்கிளைகளிலேயே கழிக்கும். மிகவும் கூச்ச உணர்வுடைய இவ்விலங்குகள் மனிதர்களைத் தவிர்த்தே வாழ விரும்புபவை. இவை 10 முதல் 20 வரையிலான உறுப்பினர்களைக் கொண்டக் குழுக்களாக வாழும் பழக்கம் கொண்டவை.
ஒரு குழுவில் ஒரு சில ஆண் மந்திகளும், பல பெண் மந்திகளும் இருக்கும். ஒவ்வொரு குழுவும் தனக்கென்று ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லையை வகுத்திருக்கும். தங்கள் எல்லைக்குள் வேறொரு குழு நுழையும்போது, மிகுந்த ஓசையுடன் அவை கூச்சலிடும். சில வேளைகளில் வேற்றுக் குழுனருடன் சண்டைகளையும் நடத்தும். இவற்றின் இனப்பெருக்கக் காலம் 6 மாதங்களாகும். பிறந்ததிலிருந்து ஒரு ஆண்டு காலம் வரை குட்டி தன் தாயின் அரவணைப்பில் வாழும். இதன் சராசரி ஆயுள்காலம் காடுகளில் சுமார் 20 ஆண்டுகள் எனவும் விலங்கியல் பூங்காக்களில் வளர்க்கப்படும் போது இவை ஏறத்தாழ 30 ஆண்டுகள் என்றும் கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.
காட்டில் அவற்றுக்கு வேடைக்காரர்களாலும், புலி, சிறுத்தை போன்ற விலங்குகளாலும் ஆபத்து அதிகம். மேலும், சில நேரங்களில் வறட்சி காரணமாக இடம்பெயரும்போது, சூழ்நிலைகள் காரணமாக உயிரிழப்பதால், காட்டில் சோலை மந்திகளின் ஆயுள் காலம் குறைவடைகிறது. ஆனால், விலங்கியல் பூங்காகளில் இவை வளர்க்கப்படும்போது அவை வேட்டையாடுவதில்லை. வேளைக்கு தக்க உணவு அவற்றிக்கு குறிப்பிட்ட நேரங்களில் சீராக கிடைக்கிறது. மேலும் மருத்துவ உதவிகள் கிடைக்கிறது. ஆகவே அதன் ஆயுள் காலம் காடுகளைவிட பூங்காக்களில் வளர்க்கப்படும் போது கூடுதல் அடைகிறது என்கின்றன ஆய்வு விவரங்கள்.
செயற்கை உணவுகள்: சோலை மந்திகள் பெரும்பாலும் மனிதர்களை தவிர்க்க கூடியவை. ஆனால் அண்மை காலங்களில் மனிதர்கள் காடுகளில் தூக்கி வீசும் உணவுப் பண்டங்களை உண்ணத் தொடங்கிவிட்டதாக வன உயிர் ஆராய்ச்சியாளர்கள் கருதுகின்றனர். இதன் காரணமாக சோலை மந்திகளின் இயல்புத் தன்மை குறைந்து, அவை மனிதனின் அருகே வர தொடங்கி விட்டது. சோலை மந்திகள் வனத்தில் கிடைக்கும் பழங்கள் போன்றவற்றை உட்கொள்ளும்போது விழும் எச்சத்தால், செடிகள் முளைக்க வாய்ப்புள்ளது.
இதுபோன்று செடிகள் முளைக்கும். அவை வளர்ந்து செழிக்கும்போது மான் போன்ற விலங்குகளுக்கு உணவாகும். வனத்தில் போதிய உணவு கிடைக்காத நிலையில், வனத்தை விட்டு சமவெளிப் பகுதிக்கு வந்த சோலை மந்திகள், மனிதர்கள் தூக்கி எறியும் உணவை உட்கொண்டு வாழ்ந்து வருகின்றன. மக்கள் அதிகம் கூடும் இடங்களில் சோலை மந்திகள் பயமில்லாமல் மனிதன் இருக்கும் பகுதிகளுக்கு குடியேறுகின்றன. மேலும் மனிதன் தூக்கிப் போடும் உணவுக்காக காத்திருக்க தொடங்கியுள்ளன.
மனிதன் தூக்கி வீசும் உணவு பண்டங்கள் உப்பிட்டவை. அந்த உணவுகளை மந்திகள் உட்கொள்வதால் அவற்றிற்கு மனிதனுக்கு வருவதை போன்ற இதய நோய் கோளாறுகள், சர்க்கரை வியாதிகள் வருவதாக கண்டறியப்பட்டு உள்ளது. மேலும் பீர் பாட்டில்கள், சிப்ஸ் பாக்கெட்டுகள் ஆகியவை சோலை மந்திகளின் உயிரை பறிக்கின்றது.
வனங்களில் உணவு இருக்கிறது: சோலை மந்திகளுக்கு போதுமான இயற்கையான உணவுகள் வனத்தில் உள்ளன. ஆனால், சில சுற்றுலாப் பயணிகள் இவைகளுக்கு உணவு இல்லை என நினைத்து இரக்கப்பட்டு தின் பண்டங்களை வழங்கி வருகின்றனர். இதனால், அவைகளின் உணவு தேடும் பழக்கம் மறந்து போய், மனிதர்கள் தரும் உணவை எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும் நிலை உருவாகியுள்ளது. எனவே, சுற்றுலாப் பயணிகள் குரங்குகளுக்கு தின்பண்டங்களை தர வேண்டாம். அவற்றால், அதற்கு தீங்கே ஏற்படும்.
எனவே, குரங்குகள் தங்கள் இயல்பு தன்மையை மறக்காமல் இருக்க, செயற்கையான உணவு தருவதை தவிர்க்க வேண்டும். ஏற்கெனவே மிகவும் அரிதான இனமாக கணக்கெடுக்கப்பட்டுள்ள சோலை மந்திகளின் எண்ணிக்கையை இது மேலும் குறைக்க கூடும் என்று வனத்துறையினர் கவலை தெரிவிக்கின்றனர்.
